Operacja militarna w Badachszanie

Zabójstwo wysokiego urzędnika służby bezpieczeństwa Tadżykistanu, generała Abdułło Nazarowa, sprowokowało operację wojskową w Badachszanie. Zginęło kilkadziesiąt osób. Prezydent Imomali Rahmon o śmiertelne pobicie generała oskarżył ludzi powiązanych z byłym komendantem polowym Tolibem Ayombekovem, który odmówił wydania podejrzanych.Stolica prowincji, Khorog, w związku z domniemanym ukrywaniem się w mieście ludzi Ayombekova została ostrzelana bez ostrzeżenia. Użycie niewspółmiernych sił wojskowych do wyłapania niewielkiej grupy bojowników budzi poważne wątpliwości co do celu operacji. Dodatkowy cień na wydarzenia rzuca fakt, że kilka dni wcześniej w pobliżu Khorogu odbyły się zaplanowane wcześniej treningi wojskowe, które zgromadziły kilka tysięcy uzbrojonych żołnierzy. Operacja ta może uderzyć w żmudny proces budowania pokoju i integracji narodu po wojnie domowej, która ogarnęła Tadżykistan w latach 1992-1997.

Badachszan, największa prowincja Tadżykistanu, leży pośród wysokich gór Pamiru, co zawsze stanowiło o jego izolacji. Pamirczycy posiadają odrębną kulturę, posługują się swoimi językami, a także wyznają inny odłam islamu (ismailizm). Geograficzne położenie prowincji na styku Imperium Rosyjskiego, Chin i Indii Brytyjskich już w XIX wieku stanowiło o jej strategicznym charakterze. Późniejsza kolektywizacja Azji Centralnej przez Sowietów napotkała tu silny opór, a w górach Pamiru zakończyła się dopiero w latach 30-ych XX wieku. Wreszcie, wraz z Radzieckim najazdem Afganistanu, region znów zyskał istotne znaczenie, jako jeden z głównych szlaków transportowych wspierających działania militarne w Afganistanie. Zrozumiały jest więc specjalny autonomiczny status nadany prowincji w czasach Związku Radzieckiego, kiedy Badachszan pozostawał de facto odrębny od reszty Tadżykistanu.Po rozpadzie ZSRR siły demokratów z Badachszanu wraz z konserwatystami religijnymi z sąsiedniej prowincji Gharm, wystąpiły jako Zjednoczona Tadżycka Opozycja przeciw postsowieckiej władzy z Duszanbe. Ayombekov był wtedy komendantem polowym, a na mocy uzgodnień pokojowych w 1997 roku pozostał aktywny w polityce i posiadał wpływy w Badachszanie jako szef strategicznego przejścia granicznego z Afganistanem.